Δευτέρα 7 Νοεμβρίου 2011

Ρόδος, μια μεγάλη αγάπη



 Η αρχόντισσα των Δωδεκανήσων. Αξίζει να την επισκεφτείς. Και μόνο η επιβλητικότητα των τειχών, τα σημάδια των ιπποτών, η ομορφιά της φύσης, σε μαγνητίζουν.
 Πρώτη φορά στην πενθήμερη. Μεγάλος ενθουσιασμός πριν πάμε, κανένας μόλις φτάσαμε. Μεγάλες αποστάσεις, αρκετό κρύο για νησί (όταν έχεις συνηθίσει τα νησιά με 40 βαθμούς και μαγιό όλη μέρα) και καμία σημαντική ξενάγηση. Ελάχιστα είδαμε την Παλιά Πόλη…
 
Δεύτερη φορά, με τον Μ. Ροδίτης, βλέπεις! Πέρσι. Ήλιος λαμπερός, θάλασσα, ανεμελιά , έρωτας, φιλιά, γέλια, πειράγματα, βόλτες με το μηχανάκι στο Μαντράκι ,κολασμένα σουβλάκια με κυπριακή και σεφταλιές, ηλιοβασιλέματα στο Monte Smith, παγωτά από την Στάνη, cocktails στα σοκάκια της Παλιάς Πόλης, δροσούλα το βράδυ, κι ένα τσιγάρο,μια αγκαλιά, στα πιο όμορφα τοπία που έχεις δει.

Μία Ρόδος υπέροχη. 
Με πολύ πράσινο, είκοσι γάτες σε κάθε γωνιά, τζιτζίκια να ακούγονται παντού, κατάξανθες Αγγλίδες στο δρόμο με μαγιό, μικρά γραφικά σοκάκια και πολλά σ’ αγαπώ. Κι εγώ να την σαρώνω με ένα μικρό μηχανάκι βλέποντας όλα τα όμορφα μέρη και κυρίως την θάλασσα γύρω γύρω, με την Τουρκία να στέκεται απέναντι στα 2 χιλιόμετρα.
Ανατρίχιασα όταν περπατήσαμε βράδυ μέσα στο φρούριο, στα τείχη, στην τάφρο.
Αναφώνησα ουάου όταν είδα το απίστευτο ηλιοβασίλεμα πάνω απ’ τα Κρητικά (η μεριά που κοιτάζει την Τουρκία).
Χάζεψα στα αμέτρητα μαγαζάκια της Παλιάς Πόλης και στην περατζάδα του κόσμου κάθε βράδυ εκεί.
Γαλήνεψα κοιτώντας την τριγύρω θέα της θάλασσας και της πόλης από την Ακρόπολη της Λίνδου καθώς και την απίστευτη παραλία του Αγίου Παύλου που από ψηλά φαίνεται σαν λίμνη!
Σκανδαλίστηκα με το πιο νόστιμο παγωτό που έχω φάει στην Στάνη η οποία έχει και απίστευτα γλυκά.
Μαγεύτηκα με τα σήματα των ιπποτών μέσα στα παλιά κτίρια που παραμένουν ακόμα κλειδωμένα και σου θυμίζουν κάτι από εκείνη την εποχή.
Κυριολεκτικά λάτρεψα την Ρόδο. Σε καθηλώνει. Θες δεν θες σε τραβάει κοντά της.
Δεν θα μιλήσω για την τρίτη φορά. Ένιωσα απλά υπέροχα και μόνο που ξαναπάτησα εκεί το πόδι μου. Με την ίδια και λίγο μεγαλύτερη παρέα, με πιο πολύ όρεξη , απόλαυση, πιο πολλά γέλια και γνωρίζοντας ακριβώς που να πάω για να περάσω καλά. Κι μια ωραία εκδρομή στη Σύμη, και στον Πανορμίτη της που απλά δεν έχω λόγια και στα οποία θα αναφερθώ κάποια άλλη στιγμή.
Ρόδος... Και να σκεφτείτε ότι έχω δει μόνο το 1/10 της. :) ;)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου